Het bronsdepot van Eibergen

Het begin
Op een sombere woensdagmiddag rinkelde de telefoon van de archeologische adviseur van De Scheper. Aan de lijn was een Berkellander die vertelde dat hij in het verleden een bijzondere archeologische vondst had gedaan. Hij had de vondst jarenlang thuis gekoesterd, maar was tot de conclusie gekomen dat die eigenlijk voor iedereen te zien zou moeten zijn in een museum. De beschrijving die de beller van zijn vondst gaf, was zo indrukwekkend dat de museumarcheoloog even dacht dat hij voor de gek werd gehouden.

Er werd een afspraak gemaakt om de vondst te bekijken en die bleek zo bijzonder dat het die dinsdagochtend wel sinterklaasavond leek in het museum, letterlijk, want de vinder besloot zijn schat aan het museum te schenken. Het museum, en daarmee de gemeente Berkelland, was ineens de eigenaar geworden van een archeologische schat van nationaal belang.